Modernisme ontmoet klassieke kunst
Herman had -jong als hij was- nog geen grote projecten op zijn naam staan en toch werd hij als veelbelovend ontwerper uitgekozen om het interieur van het Vredespaleis te decoreren. De plafonds, de ramen en het tegelwerk zijn bijvoorbeeld van zijn hand. Diep geworteld in de Engelse voorliefde voor traditionele motieven, kenmerkt zijn stijl zich door natuurlijke patronen die al iets van het opkomende modernisme in zich dragen. Waar je ook bent, in iedere ruimte zijn Hermans versieringen terug te vinden. Zijn meest opvallende kunstwerk in het Vredespaleis is de plafondschildering boven de centrale entreehal, waarop de godinnen van Vrede, Recht, Rechtvaardigheid en Goede Orde zijn afgebeeld.

Van het Vredespaleis naar Hollywood
Herman kreeg een Oscar voor de Art Direction van de film The King of Jazz (1930), waarvoor hij de kostuums en het decor ontwierp. Herman was bijzonder innovatief met kleur, wat terug te zien is in het decor van het liedje Rhapsody in Blue. Uiteraard moest het decor voor dit lied blauw zijn, maar dit vergde kundigheid omdat in die tijd de kleur blauw niet op rolfilm zichtbaar was! Herman wist het mogelijk te maken.
Misschien lijkt het voor iemand met een klassieke kunstachtergrond een vreemde stap om te gaan werken in de filmindustrie, maar Hermans reizen en studies hadden van hem zowel een professionele ontwerper gemaakt als in hem een liefde voor het theater doen ontluiken.
Het  Vredespaleis is te beschouwen als het eerste decor dat Herman ontwierp. De taak van een decorateur bestond eruit betekenis toe te voegen aan een lege ruimte en het was dus aan Herman om –zonder een kant-en-klare blauwdruk hoe een tempel voor vrede er uit zou moeten zien- zorgvuldig te bedenken hoe hij het gebouw aan zou kleden zodat je je waant in een heuse tempel voor de vrede. Door de beeldtaal die in die tijd maatschappelijk relevant was te combineren met eeuwenoude motieven, verzekerde hij zich ervan dat de boodschap van vrede  door een breed publiek zou worden begrepen. Als het nieuwe icoon van de vredesbeweging vormde het Vredespaleis bovendien in die jaren een podium waar ogen uit de hele wereld op gericht waren: het was nieuw, spannend en er werd veel van verwacht. Als je het zo bekijkt, lijkt de carrièreswitch van Herman naar Hollywood toch niet zo vreemd!

Het verleden ontdekken
De verhalen achter de ontwerpen en ontwerpers zijn nooit tot in detail verkend. Terwijl deze ontwerpers van het Vredespaleis niet alleen bijdroegen aan de decoratie van een fraai gebouw dat de tijdsgeest weerspiegelt, maar ook aan een uniek en herkenbaar icoon van vrede en rechtvaardigheid.

De fascinerende carrière van Herman Rosse wekte vanzelfsprekend onze nieuwsgierigheid op. Tot voor kort bevond zich in onze archieven geen enkele schets van zijn hand en strekte zijn erfenis zich enkel uit tot de decoraties die hij heeft aangebracht. De stappen die in het ontwerpproces waren gezet, waren daardoor moeilijk te achterhalen. Dit stelde ons ook voor een heuse uitdaging om zijn verhaal toch te  kunnen vertellen. Hermans kleinzoon Mark bracht hier verandering in door recentelijk een schets van een tegeltableau uit de achtergang te schenken. Ook gesprekken met de nazaten van Herman, gaven stukje bij beetje zicht op hoe zijn bijzondere leven en het Vredespaleis met elkaar verweven zijn.

Nieuwsgierig naar Herman Rosse? Lees in het rijk geïllustreerde magazine ‘Herman Rosse’ alles over zijn decoraties in het Vredespaleis en de achterliggende betekenissen.